คือต้องการระบายนะคะ เคยมีความรู้สึกเดียวกันไหมที่ต้องพยายามตัดใครออกจากชีวิต
คือผช.คนนี้เป็นผช.ที่เรารักมาเกือบ3ปี
คือตอนแรกก็ร้องไห้ทุกวันที่เขากำลังคบกับเพื่อนของเรา
ตอนแรกๆเรายังรักเขาอยู่ เราไม่เคยทำใจได้เลย เราพยายามตัดใจก็ไม่เคยทำได้
ใครๆก็มองว่า "ถ้าเป็นเขาก็คงตัดใจไปแล้ว"
สุดท้ายผญ.(ที่เราเคยคบเป็นเพื่อน) ก็ถามเราว่าโกรธเขาเหรอเรื่องผช.คนนั้น
ก็ตอบเขาไปว่า "ไม่ได้โกรธอะไร เราชอบผช.คนอื่นแล้ว ปล่อยๆให้มันผ่านไปเถอะ"
ตอนที่ตอบก็มีคำถามในใจว่า รู้ว่าตอนนั้นเรายังชอบอยู่ แล้วยังคุยกันทำไม รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องของเราและผช.คนนั้น ทำไมทำแบบนี้ ไม่อยากโกรธ ไม่อยากเกลียด แต่ก็คิดเหมือนกันว่าไม่เห็นเราเป็นเพื่อนแล้วเหรอ? เคยคิดบ้างหรือเปล่าว่าตั้งแต่วันที่เรารู้ข่าว เรารู้สึกอย่างไรบ้าง? เพื่อนกันคงไม่ทำกันแบบนี้หรอก แล้วคิดว่าเราไปชอบคนอื่นจริงๆเหรอ ถ้าเป็นความจริงคงทำไปนานแล้ว แล้ววันที่ผญ.คนนี้ถามก็เป็นวันเกิดเรา เรื่องนี้ก็ทำให้เรารู้สึกได้เลยว่าคงเป็นเพื่อนกันไม่ได้แล้วล่ะ
หลังจากวันเกิดเรา1วัน ผช.คนนั้น(ที่เป็นแฟนเก่าเรา) นามสมมติว่าดิว
ดิว : นี่ ได้ยินมาว่ามีปัญหากับผญ.คนนั้นเหรอ
เรา : เปล่า
ดิว : เกลียดผญ.คนนั้นเหรอ มีอะไรก็คุยกันได้
เรา : ก็บอกว่าเปล่าไง
ดิว : รู้มั้ยว่ากูกับผญ.คนนั้นกำลังคบกัน ทำไมต้องมีปัญหาด้วยวะ
(เราคิดในใจ : ทำไมจะไม่มีปัญหา ก็ผญ.คนนั้นเคยคบกับเพื่อนของดิวไง ถึงจะเลิกกันไปตั้งนานแล้ว แต่ไม่นึกถึงจิตใจเพื่อนของดิวบ้างเหรอวะ!?)
เราก็เลยไม่ตอบแชทเขาค่ะ
ดิว : เงียบทำไม หาเรื่องเหรอ
เนี่ยทำไมคนรักกันต้องมีปัญหากันด้วยวะ
เราสั่นไปหมดเลยค่ะ เรารู้เลยว่าคงมีคนมาเตือนสองคนนี้แล้วล่ะ แต่คงพูดอะไรไม่ได้ เราเลยตัดสินใจไม่ตอบแชทค่ะ
ก็คิดดูนะคะ วันที่เราไม่มีเขา เขาไปอยู่ไหน เขาไปคุยกับผญ.คนอื่น
วันที่เราร้องไห้ เขาสองคนก็แอบคุยกัน
ใช่ค่ะ คือว่าเราก็เลิกกับเขามานาน เราไม่มีสิทธิ์เป็าเจ้าของ แต่ในเมื่อผญ.คนนั้นเขารู้ว่าเรารักดิว ทำไมไม่นึกถึงเราบ้างเลย
ส่วนดิวก็เหมือนกัน ไม่นึกถึงจิตใจคนเป็นแฟนเก่าบ้างเลยเหรอ ไม่นึกถึงเพื่อนรักของดิวเลยเหรอว่าเขาเคยคบกับผญ.คนนี้ด้วย วันเกิดเราปีนี้ยังไม่HBDเลย ดิวไปจีบเพื่อนของเราอะ เป็นคนใกล้ตัวเราด้วย ไม่นึกถึงเราเลยเหรอว่าจะรู้สึกยังไง มีผญ.มาจีบเยอะแยะทำไมไม่ไปชอบคนอื่น เราได้แต่รู้สึกว่า
"ถ้าเขาไม่แคร์เรา เราก็ไม่สมควรแคร์เขาอีกต่อไป
เราไม่สมควรให้ใจเขา
เราควรเดินออกมา"
ส่วนเราก็จะเดินออกไปแบบนี้แหละค่ะ ไม่จำเป็นที่จะชอบใครหรือคุยกับใครจริงๆจังๆ
ถ้ามีความรักแบบนี้ อย่ามีเลยดีกว่าค่ะ
มันจบแล้วค่ะ หมดเยื่อใยแล้วจริงๆ ทำไมต้องทำแบบนี้กับเราด้วย
ไม่โกรธ ไม่เกลียด แต่จะไม่มีความรู้สึกอะไรให้อีกต่อไป
ยิ่งโกรธยิ่งเกลียดยิ่งมีแต่ทุกข์
อีกอย่างเราสนใจเรื่องของจิตวิทยาอยู่ค่ะ ถ้าเรายังไปใส่ความโกรธเข้าไปในจิตใจ แสดงว่าเราไม่ได้ใช้ประโยชน์ของจิตวิทยาอย่างจริงจัง
จะเข้มแข็งค่ะ ไม่อยากร้องไห้เพราะเรื่องเขาอีกต่อไปแล้ว
